چیستی و چرایی «سبک زندگی» و نسبت آن با دین و مهدویت

«سبک زندگی» به معنای مجموعه رفتارهایی برآمده از نگرش ها، هنجارها و باورهای فردی و اجتماعی است. سبک زندگی در هر جامعه ای شخصیت و هویت فردی و جمعی را آشکار می سازد، به طوری که می توان تمایز فرهنگی و تمدنی جوامع را با یکدیگر بر اساس سبک زندگی آنان تشخیص داد. این نگرش ها و باورها در هر جامعه متاثر از عوامل متفاوتی می تواند باشد که در جامعه دینی، برآمده از مجموعه عوامل تمدنی است که یکی از اساسی ترین آن ها، باورداشت به آموزه های دینی است. افزون بر این، در جوامع شیعی اعتقاد به مفهوم امامت و مهدویت، به ویژه مفهوم غیبت در عصر فقدان امام معصوم نیز از جمله مهم ترین جهت گیری های اعتقادی را در سبک زندگی تشکیل می دهد. این نوشتار درصدد است جایگاه و ضرورت در نظر گرفتن این مولفه اعتقادی را در سبک زندگی شیعیان در عصر غیبت مورد تحلیل و ارزیابی قرار دهد.