مدل سازی جریان های کم با استفاده از شاخص های اقلیمی دما و بارش (مطالعه موردی: حوزه آبخیز اسکندری، استان اصفهان)

با توسعه مدل های عددی جهت پیش بینی شاخص های اقلیمی، زمینه بررسی تاثیر پدیده های تغییر اقلیم بر منابع آب بیش از پیش فراهم شده است. مدل های گردش عمومی جو از جمله مهم ترین مدل های عددی جهت پیش بینی اقلیم آینده شناخته شده اند. این مدل ها با در نظرگرفتن سناریوهای تولید و انتشار گازهای گلخانه ای، متغیرهای اقلیم درجه حرارت و بارندگی را پیش بینی می نمایند. در این مطالعه با توجه به مدل رگرسیونی جریان های کم، با استفاده از پارامترهای دما و بارش در مقیاس های زمانی ماهانه و فصلی، مدل دبی های با تداوم هفت روز برای دوره های بازگشت مختلف (Q7،T) ساخته شدند. در نهایت خطای نسبی مدل برای دوره های بازگشت 5، 10 و 20 سال به ترتیب برابر 6/1، 2/2 و 13/0 درصد به دست آمد که در مقایسه با دیگر مدل های امتحانی از خطای کمتری برخوردار بود. شاخص های دما و بارش برای سه دوره 1418-1389)، (1448-1419) و (1477-1449) با استفاده از مدل HadCM3 پیش بینی شد. مدل Q7،T ساخته شده برای هر دوره سی ساله اجرا شده و مقادیر حداقل جریان برای این دوره ها برآورد شد.