مقایسه فراوانی آنتی ژن های سازگاری بافتی در اهداکنندگان ایرانی سلول های بنیادی خونساز به غیر خویشاوند طی سال 1390 تا 1391

با توجه به تاسیس مرکز پذیرش اهداکنندگان سلول های بنیادی خونساز در سازمان انتقال خون ایران (مرکز سپاس) در سال 1387، بر آن شدیم به بررسی آنتی ژن های سازگاری بافتی داوطلبان اهدای این سلول ها از قومیت های حاضر در شهر تهران طی سال 91-90 بپردازیم.
در یک مطالعه توصیفی، 1513 نفر از افراد داوطلب عضو مرکز سپاس در محدوده سنی 18 تا 50 سال و با سابقه یک بار اهدای خون، به روش تصادفی وارد مطالعه شدند. آنتی ژن های سازگاری بافتی HLA-A/B/DRB1 آن ها به روش مولکولی تعیین گردیدند. سایر اطلاعات زمینه ای از طریق تکمیل فرم های لازم جمع آوری شدند.
9 /96% از افراد این مطالعه مرد بودند. اکثریت افراد فارس(12/63%) و آذری ها(02/20%) دومین وفور بالا را در این مطالعه داشتند. حدود 5/81% از داوطلبان اهدای سلول به غیر خویشاوند، در محدوده سنی 26 الی 45 سال قرار داشتند. به طور کلی در این مطالعه تعداد 21 آلل HLA-A، 31 آلل HLA-B و 13 آلل HLA-DRB1 در بین افراد مورد مطالعه مشاهده شدند. بررسی آماری مقایسه وفور آلل های مختلف HLA، در قومیت های متفاوت نشان دادند که بین فارس ها و آذری ها به جز در مورد HLA-A*33، سایر اختلافات مشاهده شده معنادار نبود. بین فارس ها و کردها فقط از نظر وفور HLA-A*03/11 و HLA-B*08/51 اختلاف معنادار مشاهده شد. بین فارس ها و گیلک ها از نظر وفور HLA-A*03/26 و HLA-B*38/52 اختلاف معنادار مشاهده گردید.
تعداد آلل های گزارش شده در این مطالعه شبیه به سایر مطالعه های مشابه بود. علی رغم وجود برخی اختلافات بین گروه ها، قومیت های تحت بررسی شبیه به یکدیگر به نظر می رسند.