معرفی روش درمان دستی صدا معیار و بررسی مقدماتی تاثیر آن بر اختلالات پرکاری صوتی بزرگسالان

عدم توازن بین زیرساخت های دخیل در آواسازی می تواند منجر به برهم خوردن توازن عضلانی سازوکار آواسازی و در نهایت اختلال صوتی شود. روش درمان دستی صدا معیار با الگو گرفتن از درمان های دستی متعارف و استفاده از صداسازی در راهبری فرایند درمان، به لحاظ نظری یکی از کوتاه ترین روش ها در کاهش یا از بین بردن تنش عضلانی اختلالات صوتی است. این پژوهش ضمن معرفی روش، به تعیین میزان تاثیر آن در مواجهه با اختلالات پرکاری صوتی پرداخته است.
بیست بزرگسال دچار پرکاری صوتی به شیوه مداخله ای قبل و بعد، تحت 15 جلسه درمان دستی صدا معیار قرار گرفتند. صدای بیماران از جنبه های آکوستیک، ادراکی شنیداری و استروبوسکوپی قبل و بعد از مداخله مورد ارزیابی قرار گرفت. تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون های t زوجی و ویلکاکسون نشان دار صورت پذیرفت.
نتایج پژوهش تغییرات معنی داری را در بهبود پارامترهای آکوستیک پس از درمان نشان داد. تغییرات واکه /a/ شامل کاهش آشفتگی فرکانس(003/0p=) و آشفتگی شدت(001/0p=) و افزایش نسبت هارمونی به نویز(001/0p=) و تغییرات واکه /i/ شامل افزایش نسبت هارمونی به نویز(009/0p=) و کاهش آشفتگی فرکانس(020/0p=) بود. کاهش آشفتگی شدت واکه /i/ معنی دار نبود. تغییرات در پارامترهای ارزیابی های ادراکی(001/0p=) و استروبوسکوپی(001/0p=)، اختلاف معنی داری را در جهت بهبود آنها نشان داد.
درمان دستی صدا معیار به عنوان روشی جدید می تواند در درمان اختلالات پرکاری صوتی مورد استفاده قرار گیرد.