نیازسنجی آموزشی توانبخشی خانواده های کودکان آسیب دیده شنوایی خراسان رضوی

آموزش و توانبخشی مناسب برای کودکان کم شنوا، مستلزم سنجش نیازها است، هدف پژوهش حاضر بررسی نیازهای آموزشی توانبخشی کودکان آسیب دیده شنوایی از منظر والدین به عنوان یکی از منابع اطلاعاتی بود.
روش این پژوهش توصیفی پیمایشی بود. داده ها توسط پرسش نامه محقق ساخته و با مشارکت 64 نفر از والدین کودکان کم شنوای مراکز آموزشی خراسان رضوی گردآوری شد.
نتایج نشان داد از نظر والدین اجرای برنامه متناسب با ویژگی های فرزندان، تمایل به مشارکت بیشتر در برنامه و استفاده از آموزش شنیداری/کلامی به عنوان یکی از روش های مناسب مهم ترین نیازهای آموزشی، توانبخشی و مراجع آگاهی دهنده به خانواده ها، مراکز استثنایی و تبلیغات بوده و عدم برخورداری از امکانات مناسب، لجبازی فرزندان و عدم همکاری آنها مهم ترین مانع اجرای برنامه ها در مرکز و منزل و نیز برقراری ارتباط کلامی و گفتار خوب، اولویت اول انتظارات والدین از برنامه آموزشی توانبخشی بود. توسط آزمون کای دو از بین تمامی نظرات والدین درباره نیازهای آموزشی و توانبخشی پاسخی که به طور معنی داری با بقیه تفاوت داشت، مشخص شد(05/0p<). بین پیشنهادات والدین درباره رفع مشکلات آموزشی کودکان کم شنوا تفاوت معنی داری مشاهده نشد همچنین جنس کودک و سطح تحصیلات والدین تاثیر معنی داری بر نظرات آنها نداشت(05/0p>).
لازم است نیازهای والدین در قالب کارگاه های آموزشی و مشاوره ای بیشتر مدنظر قرار گیرد. تصریح می شود اغلب این کودکان با روش شنیداری کلامی آموزش دیده اند و نتایج این مطالعه به این معنی نیست که روش های آموزشی و توانبخشی دیگر، فاقد ویژگی های مورد بررسی هستند.