مقایسه پنج روش نمونه برداری فاصله ای برای برآورد ویژگی های کمی در جنگل های زاگرس

استفاده از روش های نمونه برداری فاصله ای در مدیریت جنگل های زاگرس کاربرد گسترده ای دارد. در تحقیق حاضر، برآورد ویژگی های کمی روش های نمونه برداری نزدیکترین فرد، نزدیکترین همسایه، دومین نزدیکترین همسایه، روش ترکیبی و نقطه مشترک مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. روش نمونه برداری نزدیکترین فرد با برآورد کننده های Morisita، Byth & Ripley و Cottam et al. و روش نزدیکترین همسایه با برآورد کننده های Byth & Ripley و دو برآورد کننده Cottam & Curtis1 و Cottam & Curtis2 نیز مورد بررسی قرار گرفت. موقعیت کل درختان و درختچه های یک قطعه جنگل به مساحت 53 هکتار واقع در شهرستان اردل استان چهارمحال و بختیاری ثبت گردید. با داشتن مقدار واقعی تعداد درختان در هکتار و درصد تاج پوشش و همچنین میزان برآوردی آنها، اریبی در هر تکرار به دست آمد. اختلاف مقدار اریبی با مقدار واقعی (برای آزمون اریبی) با آزمون t تک نمونه ای و تجزیه واریانس با آزمون گیمز هاول بررسی گردید. نتایج بدست آمده از ارزیابی برآورد تعداد در هکتار نشان می دهد که، اختلاف میانگین ها فقط در روش نزدیکترین همسایه با برآورد کننده Cottam & Curtis1 معنی دار نمی باشد و در سایر روش ها اختلاف معنی دار است. در محاسبه درصد تاج پوشش نیز، اختلاف میانگین ها فقط در دو روش دومین نزدیکترین همسایه و روش ترکیبی معنی دار نیست و در سایر روش ها معنی دار می باشد. بر اساس نتایج این تحقیق پیشنهاد می شود که برای برآورد تعداد در هکتار از روشCottam & Curtis1 و برای برآورد درصد تاج پوشش از روش های نمونه برداری ترکیبی و دومین نزدیکترین همسایه استفاده شود.