تاثیر آموزش حافظه کاری واجی بر افزایش میانگین طول گفته در کودکان با آسیب زبانی ویژه

هدف از پژوهش حاضر، طراحی برنامه ای مداخله ای در زمینه آموزش حافظه کاری واجی و بررسی تاثیر آن بر افزایش میانگین طول گفته به مثابه شاخصی از رشد زبان است. 

 روش پژوهش، طرح آزمایشی از نوع تک آزمودنی بود. نمونه‏های مورد بررسی، 4 کودک با آسیب زبانی ویژه بودند که با روش نمونه‏گیری در دسترس از بین جامعه آماری این کودکان در شهر تهران، انتخاب شدند و به مدت 10 جلسه تحت آموزش قرار گرفتند. میانگین طول گفته در مرحله خط پایه 3 بار و در مرحله درمانی، 5 بار اندازه گیری و تغییرات آن بررسی شد. 

یافته ها نشان می دهد که بین میانگین طول گفته‏ این کودکان، پیش از ورود به برنامه آموزشی و پس از آن تفاوت دارد. 

برنامه آموزشی در زمینه حافظه کاری واجی بر افزایش میانگین طول گفته در کودکان با آسیب زبانی ویژه تاثیر دارد؛ و  این روش می تواند به مثابه یکی از راهکارهای درمانی در جهت کاهش مشکلات زبانی کودکان با آسیب زبانی ویژه به کار رود.