اثر هم افزایی نانو ذره نقره با استرپتومایسین بر روی بروسلا آبورتوس مقاوم به استرپتومایسین

بروسلا (Brucella) عامل یک بیماری عفونی با درمان سخت است که با گسترش مقاومت دارویی و عود مجدد عفونت، پس از درمان روبروست. همچنین اثرات جانبی مصرف آنتی بیوتیک هایی که برای درمان به کار می روند بسیار بالاست. این مطالعه با هدف طراحی مسیری برای از بین بردن مقاومت دارویی و استفاده از دوز پایین تر آنتی بیوتیک ها برای درمان بروسلوز طراحی شده است.
در این مطالعه تجربی، بعد از سنتز نانو ذرات نقره به روش احیاء نیترات نقره، کشت بروسلا آبورتوس بیماری زا در انسان بر روی مولر هینتون آگار انجام و دیسک گزاری به روش کربی بائر (Kirby-Bauer) همراه با غلظت های متفاوت نانو ذره نقره انجام شد. اثر هم افزایی با استرپتومایسین نیز با آغشته کردن دیسک آنتی بیوتیک استرپتومایسین (10 میکروگرم) با بیشترین غلظت نانو ذره که اثر مهارکنندگی نداشت، صورت گرفت.
نتایج بررسی اثر نانو ذره نقره بر روی بروسلا آبورتوس مقاوم به استرپتومایسین نشان داد که رقت های بالای 25 میلی مول به تنهایی موجب مهار رشد بروسلا آبورتوس می شوند. ارزیابی اثر هم افزایی نانو ذرات نقره به همراه آنتی بیوتیک استرپتومایسین نشان داد که پلیت های حاوی دیسک آنتی بیوتیک استرپتومایسین به همراه نانو ذرات نقره با رقت 50/12 میکرو مول سبب ایجاد هاله عدم رشد مطابق با موسئسه ایتانداردهای آزمایشگاهی و بالینی (CLSI=Clinical of laboratory standard institue) می شود.
نتایج این مطالعه نشان داد که نانو ذرات نقره به تنهایی رشد باکتری را کنترل می کنند. به نظر می رسد نانو ذرات نقره در کنار آنتی بیوتیک، مقاومت دارویی باکتری را از بین می برند. استفاده از نانو ذرات در کنار آنتی بیوتیک های رایج، ما را قادر خواهد ساخت تا از غلظت بسیار کمتر آنتی بیوتیک ها و نانو ذرات استفاده کنیم و اثرات سوء آن ها را کاهش دهیم.