ژئوشیمی و سنگ زایی سنگ های آتشفشانی و نیمه آتشفشانی نئوژن منطقه راوه در کمربند ماگمایی ارومیه - دختر (ایران مرکزی)

سنگ های آتشفشانی منطقه راوه با سن میوسن تا پلیوسن در امتداد کمربند ماگمایی ارومیه - دختر شمالی رخنمون یافته اند. سنگ های آتشفشانی نئوژن در این ناحیه به طور هم شیب بر روی سازند سرخ بالایی جای گرفته اند. دو فاز آتشفشانی بازی تا حدواسط (فاز یکم Ngv1) و حدواسط تا نزدیک به اسیدی (فاز دوم Ngv2) مراحل اصلی فوران هستند. در فاز اول فوران، مواد آتشفشانی از نوع گدازه های آندزیت بازالتی تا آندزیتی و سنگ های آذرآواری وابسته و در فاز دوم، فوران سنگ های آندزیتی تا نزدیک به داسیتی با ساختار گنبدی دیده می شوند. با توجه به داده های ژئوشیمیایی، این نمونه ها سرشت ماگمایی را به سمت سری کلسیمی- قلیایی نشان می دهند. الگوهای عناصر جزئی و خاکی کمیاب، یک غنی شدگی را در عناصر LREE نسبت به HREE، تهی شدگی در Nb و Ti و همین طور نسبت های بالای Th/Yb و Th/Nb را در مقایسه با بازالت های پشته میان اقیانوسی و بازالت های درون صفحه ای نشان می دهند. شواهد سنگ شناختی مطالعه حاضر گویای آن است که ماگمای مادر سنگ های آتشفشانی راوه، با ترکیب کلسیمی- قلیایی، از یک منشا گوشته ای متاسوماتیزه، با تاثیر سیال های و رسوبات حاصل از صفحه فرورانش، تشکیل یافته است. پس از برخورد صفحه عربی به بلوک ایران مرکزی در نئوژن، از جمله حوضه های محلی کششی در اوایل میوسن، تحت تاثیر سامانه های گسلی تراکششی تشکیل شده اند که به مدد دایک های تغذیه کننده، موجب فوران های آتشفشانی در منطقه تا اوایل پلیوسن شده اند.