بررسی نقش رفتار در روابط اجتماعی بر سلامت روح و روان از دیدگاه امام علی (ع)

با توجه به وجود ارتباط بین نگرش های مذهبی و رفتار می توان آموزه های دین را برای هماهنگ کردن ابعاد شخصیت و رفتار افراد در ارتقای سلامت روح و روان به کار گرفت. بی تردید با شناخت صحیح مفاهیم قرآن و نهج البلاغه و به کارگیری تعالیم اسلامی می توان فرد و جامعه را برای رسیدن به سلامت روحی و روانی یاری نمود. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش رفتار بر سلامت روان از دیدگاه امام علی (ع) انجام گرفت. پژوهش حاضر یک مطالعه کتابخانه ای است که در آن سعی شد از قرآن، نهج البلاغه و غررالحکم استفاده گردد. در ابتدا نقش رفتار در تامین سلامت روح و روان و مکانیزم تاثیر رفتار در تامین سلامت روانی افراد بیان گردید. سپس عوامل بهبوددهنده و آسیب های رفتار ناپسند در کلام امام علی (ع) ذکر شد و آثار هر کدام بر سلامت روان بیان گردید. در این مطالعه نقش رفتار بر سلامت روان از دیدگاه امام علی (ع) مورد بررسی قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که رفتار پسندیده از موارد مهم اثرگذار بر سلامت روان است و در ارتقای آن موثر می باشد. اسلام به روابط اجتماعی بسیار اهمیت می دهد؛ چرا که روابط صحیح و عمل به دستورهای اسلام در این بخش، در سلامتی روح و روان و تکامل افراد و کل جامعه نقش حیاتی دارد. از این رو بخش قابل توجهی از مباحث فقه به تنظیم و چگونگی روابط انسان ها مربوط می شود. برای ایجاد رابطه مطلوب با دیگران باید اصول و معیارهایی رعایت شود. اصول و معیارهای رعایت حقوق دیگران به دو دسته تقسیم می شود. دسته اول صفات و خصوصیات رفتاری است که فرد در برابر دیگران باید از خود بروز دهد و بدان ها آراسته شود. دسته دوم رفتارهای ناپسندی است که فرد باید از آن ها اجتناب کند. از جمله صفات مناسب، اخلاقی است که به بهبود روابط اجتمایی و سلامت روان کمک کند.