تفسیر داده های گرانی سنجی با استفاده از طیف توان تعمیم یافته

برآورد عمق توده بی هنجار، نقش مهمی در تفسیر داده های میدان پتانسیل ایفا می کند. تاکنون روش های متعددی برای این منظور در حوزه مکان و عدد موج عرضه شده است. در این مقاله برای برآورد عمق توده بی هنجار از روش خودکار طیف توان استفاده شده و نتایج آن با نتایج حاصل از روش اویلر مقایسه شده است. روش اویلر بر مبنای محاسبه گرادیان های میدان پتانسیل است و تنها محدودیت زمین شناسی در نظر گرفته شده برای آن ضریب هندسی است. روش اسپکتور و گرانت نیز با استفاده از آهنگ کاهش طیف توان، عمق میانگین منبع بی هنجاری را محاسبه می کند. عمق به دست آمده از این روش دارای خطای زیادی است، به همین خاطر فدی و همکاران با معرفی آهنگ کاهش توانی که مستقل از عمق است، طیف توان را تصحیح کردند. برای مقایسه این دو روش از یک مدل مصنوعی متداول استفاده شد و نتایج به دست آمده مورد مقایسه قرار گرفت. هرچند هر دو روش نتایج مطلوبی در بر داشته اند اما روش اویلر بسیار تحت تاثیر ضریب هندسی انتخاب شده برای ساختار زمین شناسی مورد نظر است. این دو روش اولین بار برای برآورد عمق پی سنگ های نفتی روی نیم رخی از داده های گرانی شمال غربی ایران (حوضه رسوبی مغان) استفاده شده است که نتایج به دست آمده، همخوانی زیادی با نتایج حاصل از لرزه نگاری دارد.