مطالعه شیوع انگل های مولدین تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus)

این مطالعه بر روی 20 عدد مولد تاس ماهی ایرانی، صید شده از سواحل جنوب غربی دریای خزر (استان گیلان) طی تکثیر بهاره سال 1388 در مرکز تکثیر و بازسازی ذخایر شهید دکتر بهشتی انجام پذیرفت. هدف از انجام این بررسی، شناسایی انگل های مولدین تاس ماهی ایرانی و نیز تعیین درصد شیوع، شدت آلودگی و نیز شاخص غالبیت (دومینانس) انگل های جداسازی شده بود. در این مطالعه پس از زیست سنجی مولدین، لام های مرطوب از سطح پوست تهیه گردیده و جداسازی کامل آبشش ها انجام شد. سپس کالبد گشایی و بررسی حفره بطنی و خارج نمودن دستگاه گوارش انجام پذیرفت. سپس براساس روش های متداول، انگل ها جداسازی، شمارش، تثبیت و رنگ آمیزی گردیدند. در بررسی آبشش ها انگل دیکلوبوتریوم آرماتوم و از دستگاه گوارش نیز چهار گونه انگل به نام های: کوکولانوس اسفرو سفالوس، اسکریابینو پسولوس سمی آرماتوس، لپتورینکوئیدس پلاژی سفالوس و اوبوتریوم آسیپنزرینوم جداسازی گردید. در این مطالعه، شایع ترین انگل های جدا شده از دستگاه گوارش مولدین تاس ماهی ایرانی، نماتود کوکولانوس اسفروسفالوس و پس از آن ترماتود اسکریابینوپسولوس سمی آرماتوس بوده که بیش از 28/83 درصد جمعیت انگلی را شامل می شدند. زیاد بودن میزان جمعیت این دو انگل، به طور احتمال با میزان کرم های پرتار نرئید (پلی کت ها) و کرم های کم تار (اولیگوکت ها) در رژیم غذایی ارتباط دارد. براساس نتایج آزمون ضریب هم بستگی پیرسون وجود ارتباط مستقیم و مثبت آماری بین سن مولدین ماده و نر با تعداد انگل های جداسازی شده مشاهده گردید.