تاثیر بسته بندی پلی مری حاوی آنتی اکسیدان بر پایداری روغن سویا

اکسیداسیون روغن ها در حین فرآوری و نگهداری موجب کاهش کیفیت، تولید محصولات اکسیداسیون و در نتیجه بروز بسیاری از بیماری ها می شود. به همین منظور، استفاده ازآنتی اکسیدان ها مورد توجه قرار گرفته است. یکی از نوآوری ها در زمینه بسته بندی غذا، بسته بندی های فعال آنتی اکسیدانی است که بدون اضافه کردن مستقیم آنتی اکسیدان، به علت آزاد شدن تدریجی آنتی اکسیدان از بسته به سطح ماده غذایی و کاهش تشکیل ترکیبات ناشی از اکسیداسیون سبب افزایش مدت نگهداری محصول می شوند. در این تحقیق BHT در غلظت های 01/0 و 02/0 درصد به روغن سویای بدون آنتی اکسیدان و در غلظت های 37/0و 7/1 درصد به بطری های پلی اتیلنی اضافه شد. بسته های پلی اتیلنی ساده و فعال به مدت دو ماه در دمای °C 40 در انکوباتور قرار داده شدند و خصوصیات فیزیکی شیمیایی آن ها هر 15 روز یکبار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در طی انبارداری میزان BHT در روغن های حاوی آنتی اکسیدان به دلیل اکسیداسیون کاهش یافت اما مشاهده شد که میزان BHT در روغن های بدون آنتی اکسیدان که در تماس با بسته های فعال آنتی اکسیدانی بودند به مرور زمان افزایش یافته که نشان دهنده مهاجرت BHT از بسته به روغن است. BHT در بسته با اختلاف معنی داری، دارای عملکرد بهتر در کاهش اکسیداسیون نسبت به BHT در روغن بود و به طور کلی می توان استفاده از بسته های فعال حاوی آنتی اکسیدان سنتزی را به جای اضافه کردن مستقیم آنتی اکسیدان به روغن در جلوگیری از اکسیداسیون پیشنهاد کرد.