تعیین محدوده عملکرد بخش محیطی دستگاه دهلیزی توسط آزمون کالریک با جریان هوا

آزمون کالریک، مهم ترین آزمون عملکرد دهلیزی است و انجام آن با استفاده از محرک هوا در حال حاضر، گسترده ترین روش تحریکی مورد استفاده در این آزمون است. با توجه به عدم وجود مقادیر هنجاریابی شده استاندارد در پاسخ های کالریک با محرک هوا، هدف از این پژوهش هنجاریابی این آزمون در دانشگاه علوم پزشکی تهران و تعیین مقادیر طبیعی در سه شاخصه پاسخ این آزمون یعنی «سرعت فاز کند، ضعف طرفی و برتری جهتی» است.
مطالعه از نوع مقطعی (توصیفی-تحلیلی) است که روی 32 فرد بهنجار در محدوده سنی 20 تا 45 انجام شد. پس از کسب رضایت نامه و انجام آزمایش های پایه شنوایی شناسی، آزمون کالریک با استفاده از دستگاه House Infrared/Video ENG System مدل INC ساخت کشور آمریکا برای افراد انجام شد. سرعت فاز کند، ضعف یک طرفه و برتری جهتی در زنان و مردان و دو گروه سنی مختلف مقایسه و آزمون ها در سطح معنی دار کمتر از 05/0 آنالیزشد.
در چشم راست، میانگین سرعت فاز کند /s°25/8±94/15، میانگین برتری جهتی 09/9±45/10 درصد و میانگین ضعف طرفی 54/7±69/12 درصد به دست آمد. در چشم چپ، این مقادیر به ترتیب /s°43/7±23/15، 28/9±49/10 درصد و 45/6±27/12 درصد به دست آمد. میان دو جنس و دو گروه سنی 20 تا 30 و 30 تا 45 ساله، تفاوت آماری معنی داری به دست نیامد.
مقادیر حاصل به منظور افتراق افراد طبیعی از پاتولوژیک در این مرکز و به عنوان مرجعی برای سایر کلینیک های شنوایی قابل استفاده است؛ همچنین می توان در زنان و مردان و نیز دو گروه سنی 20 تا 30 سال و 30 تا 45 سال از مقادیر هنجار واحدی استفاده کرد زیرا تفاوتی معنادار میان آنها وجود ندارد.