بررسی کیفیت بی حسی موضعی حاصل از تتراکائین گرم شده و مقایسه ی آن با تتراکائین با دمای معمولی برای عمل جراحی آب مروارید

بی حسی موضعی در جراحی آب مروارید (شایع ترین عمل جراحی در چشم پزشکی) مزایای زیادی نسبت به سایر روش ها دارد؛ اما با وجود شیوع بسیار زیاد این روش جراحی، تا زمان انجام این پژوهش، تحقیقی در مورد گرم کردن داروی بی حسی موضعی صورت نگرفته بود. همچنین به لحاظ اهمیت بی حسی موضعی و یافتن روشی برای افزایش شدت و طول اثر آن، مطالعه ی حاضر با هدف تعیین کیفیت بی حسی موضعی حاصل از تتراکائین گرم شده و مقایسه ی آن با تتراکائین با دمای معمولی برای عمل جراحی آب مروارید به انجام رسید.
پژوهش حاضر، یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی تصادفی شده ی دو سو کور بود که در سال 1391 در مرکز آموزشی- درمانی فیض اصفهان به انجام رسید. جامعه ی پژوهش، بیماران تحت عمل جراحی آب مروارید با بی حسی موضعی بودند. روش کار بدین صورت بود که پس از ثبت داده های دموگرافیک بیماران از قبیل سن، جنس، وزن و غیره، تمامی بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تتراکائین گرم و معمولی تقسیم شدند. یک دقیقه پس از تجویز تتراکائین، از بیمار در مورد میزان سوزش چشم وی سوال می شد. بر حسب جواب وی، میزان سوزش در محدوده ی خفیف، متوسط و شدید در پرسش نامه ثبت می گردید. پس از پایان عمل، در ریکاوری از بیمار در مورد شدت درد و میزان رضایت وی از بی دردی ضمن عمل، سوال می شد و در پرسش نامه ثبت می گردید. داده های مطالعه پس از جمع آوری، وارد رایانه شد و به وسیله ی نرم افزار SPSS نسخه ی 20 تجزیه و تحلیل شد.
میانگین نمره ی درد در حین عمل، در دو گروه تتراکائین سرد و گرم به ترتیب 23/0 ± 70/0 و 10/0 ± 27/0 بود و طبق آزمون t، اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشت (09/0 = P). میانگین نمره ی درد بعد از عمل نیز در این دو گروه به ترتیب 32/0 ± 13/1 و 27/0 ± 00/1 بود و طبق آزمون t، اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (75/0 = P).
استفاده از تتراکائین گرم شده در حین عمل جراحی کاتاراکت، می تواند شدت درد کمتر، عوارض بعد عمل کمتر و رضایتمندی بالاتری را در بیماران به دنبال داشته باشد. با توجه به این که گرم کردن تتراکائین تا دمای 40 درجه ی سانتی گراد، تاثیری در تغییر شکل و تاثیر فارماکولوژیک دارو ندارد، ضمن توصیه به مصرف شکل گرم شده ی دارو، پیشنهاد می گردد مطالعات وسیع تری در این زمینه به انجام برسد.