بیلان انرژی و ساختار حرارتی مخازن در مناطق خشک

دانستن میزان تبخیر از سطوح آزاد آبی نظیر کانال ها، مخازن و دریاچه ها به منظور مدیریت صحیح و دقیق منابع آبی ضروری است. در این تحقیق، میزان تبخیر ماهانه با استفاده از روش بیلان انرژی برای دریاچه سد ساوه (الغدیر) بین سال های 1386-1374 محاسبه شده است. میزان تبخیر سالانه محاسبه شده با استفاده از این روش برای این حجم آبی از میزان بیشینه 174 سانتی متر در سال 1384 تا مقدار حداقل 151 سانتی متر در سال 1376 نوسان نشان می دهد. هم چنین، الگوی تغییرات مقادیر ماهانه تبخیر از سالی به سال دیگر متفاوت است، ولی به طورکلی می توان گفت که الگوی مورد انتظار به طور میانگین مقادیر اندک تبخیر در ماه های دی و بهمن و به دنبال آن افزایش تا ماه های خرداد و تیر است. بررسی ساختار حرارتی دریاچه سد ساوه نشان می دهد که شارهای انرژی ورودی و خروجی به این حجم آبی نوسانات زیادی از نظر مقدار و شدت دارا بوده، تشعشع خورشیدی و اتمسفریک ورودی و تشعشع طول موج بلند گسیل شده از آب دریاچه بزرگ ترین مقادیر شار انرژی تبادلی برای این دریاچه کوچک و عمیق هستند.