اثر سیتوتوکسیک عصاره های مختلف از گونه ی baccata L. Taxus موجود در ایران بر روی 3 رده ی سلولی سرطانی 468-MB- MDA، Hela و K562

Taxus baccata L به عنوان منبعی برای داروی ضد سرطان تاکسول به شمار می رود. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی هم خوانی نتایج حاصله از معرفی یک سیستم بهینه ی حلال جهت استخراج تاکسان ها از گونه ی Taxus baccata با مطالعات بیولوژیک انجام گرفت.
سه رده ی سلولی MDA-MB-468، Hela و K562 در محیط RPMI-1640 با 10 درصد سرم جنین گاوی کشت داده شدند. پودر سر شاخه های گیاه T. baccata L با استفاده از 8 سیستم حلال به روش ماسراسیون عصاره گیری شد. جهت استانداردسازی عصاره ها از روش HPTLC (High performance thin layer chromatography) استفاده شد. سمیت سلولی غلظت های مختلف عصاره ها (استون 100، 50 و 20 درصد و اتانول 96، 50 و 20 درصد و استون-دی کلرومتان 1 به 1 و متانول خالص) بر روی سلول های کشت داده شده با استفاده از روش MTT بررسی شد.
نتایج تست MTT نشان داد که عصاره ی استون- دی کلرومتان و سپس استون خالص بیشترین سمیت سلولی را داشتند. به علاوه در بین 3 رده ی سلولی مورد آزمایش، بیشترین اثر سیتوتوکسیک این عصاره ها روی رده ی سلولی K562 مشاهده شد.
در بین عصارهای مورد مطالعه، اثر سیتوتوکسیک، بیشتر از عصاره ی استون- دی کلرومتان و سپس عصاره ی استون خالص دیده می شود، همان گونه که آنالیز ترکیبات توسط TLC Scanner و HPLC بیشترین میزان تاکسان ها را در عصاره های مذکور(استون– دی کلرومتان و استون خالص) نشان می دهد، می توان نتیجه گرفت که ارتباط مستقیمی بین میزان تاکسان ها و اثر سیتوتوکسیک وجود دارد.