تاثیر کانی ساخت مصالح رسی در بازده طرح تثبیت بستر روسازی

شناخت عوامل عدم موفقیت در پروژه های راهسازی، تجربه ارزشمندی برای جلوگیری از تکرار این موارد در آینده خواهد بود. بر این اساس، در تحقیق حاضر علت ایجاد گسیختگی در یکی از راه های دسترسی استان همدان بررسی شد. همچنین با استفاده از آزمایش های بزرگ ساختاری و ریزساختاری، تاثیر کمیت و کیفیت کانی رسی بر بازده تثبیت شیمیایی مصالح متورم شونده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مشخص شد ناهمسانی در ترکیب کانی ساخت بستر و حضور مونت-موریلونیت، عامل تخریب روسازی پروژه مورد نظر می باشد. به دلیل تنوع کانی های رسی در نمونه های اخذ شده از محل، قابلیت تورم آنها بیش از 80 درصد با یکدیگر تفاوت دارد. این وضعیت باعث تغییرشکل های نامتقارن، ایجاد تنش کششی و در نهایت گسیختگی رویه آسفالتی شده است. از طرفی، با توجه به تفاوت کانی ساخت مصالح رسی مورد مطالعه و با هدف ارزیابی اثر آن بر فرآیند تثبیت خاک، در شرایط کنترل شده آزمایشگاهی تاثیر آهک بر رفتار نمونه های حاوی مقادیر مختلف مونت-موریلونیت و کائولینیت بررسی شد. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد اندرکنش رس با آهک از طریق واکنش های کوتاه مدت و بلندمدت سبب کاهش پتانسیل تورم و افزایش مقاومت می شود. مشاهده شد نرخ تاثیر این واکنش ها بر رفتار کائولینیت و مونت موریلونیت متفاوت بوده و تابعی از نوع و مقدار کانی رسی، درصد آهک و مدت زمان عمل آوری می باشد. به نحوی که با افزایش مقدار مونت موریلونیت، آستانه آهک لازم برای اصلاح خاک و شروع واکنش های بلندمدت (واکنش پوزولانی) افزایش می یابد. نتایج آزمایش های حدود اتربرگ، تورم و مقاومت فشاری موید آن است که میزان تغییر خصوصیات مهندسی خاک پس از اندرکش با ماده افزودنی یکسان نیست. افزودن 8 درصد آهک و گذشت 24 ساعت برای کنترل تورم مونت-موریلونیت از طریق واکنش های کوتاه مدت کافی بوده اگرچه افزایش مقاومت در این حالت محدود است. بر اساس آنالیز طیف های اشعه ایکس، مقدار کافی آهک و عمل آوری مناسب، سبب رشد ترکیبات سیمانی و چسبیدگی (جامد سازی) ذرات شده که باعث کاهش 30 درصدی مصرف آهک در کنترل تورم و افزایش بهره وری طرح تثبیت خواهد شد. با توجه به نتایج این تحقیق، مقدار بهینه آهک بایستی بر مبنای هدف اصلی از بهسازی و با در نظر گرفتن مدت زمان لازم برای انجام واکنش ها، انتخاب شود.