اثربخشی درمان فراشناختی در سندرم شناختی/ توجهی (CAS) و راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان (CER) بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر (GAD)

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان فراشناختی بر سندرم شناختی/ توجهی و راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان، در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود.
هشت نفر از بیمارانی که به درمانگاه روان پزشکی بیمارستان بقیه الله «عج» مراجعه کردند، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و پس از همتا سازی، در چهار گروه (درمان فراشناختی، درمان فراشناختی ترکیب با دارو، درمان دارویی و بدون درمان) قرار گرفتند. بیماران دریافت کننده درمان فراشناختی و بقیه بیماران به ترتیب 5 و 3 بار به وسیله ی مقیاس سندرم شناختی توجهی (1-CAS) و فرم کوتاه پرسشنامه ی راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان (CERQ) ارزیابی شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های تغییرات روند، شیب و تفسیر فراز و فرود نمودارها استفاده شد.
پس از درمان، نمرات بیماران دریافت کننده ی درمان فراشناختی در سندرم شناختی/ توجهی و راهبردهای ناسازگارانه نظم جویی شناختی هیجان (ملامت خویش، نشخوارفکری، فاجعه سازی) کاهش و در برخی از راهبردهای سازگارانه (تمرکز مجدد مثبت، تمرکز بر برنامه ریزی، ارزیابی مجدد مثبت) افزایش پیدا کرده بود.
درمان فراشناختی با به طور مستقیم هدف قرار دادن مکانیسم های زیربنایی نگرانی آسیب شناختی، می تواند گزینه ی بسیار مناسبی برای درمان اختلال اضطراب فراگیر باشد.