بررسی نگرش و انگیزه دانشجویان پرستاری نسبت به اشتغال در بخش های سرطان در ایران

یکی از اهداف اصلی برنامه آموزش پرستاری کارشناسی، آماده کردن دانشجویان پرستاری برای اشتغال در بخش های مختلف مراقبت بهداشتی و درمانی است در حالی که دانشجویان پرستاری نگرش ها و تمایلات متفاوتی نسبت به کار در برخی بخش های تخصصی از جمله بخش سرطان را پس از فارغ التحصیلی دارا هستند و شاید به همین دلیل اشتغال در بخش هایی مانند سرطان با اقبال کمتری روبه رو شده است. این مطالعه با هدف بررسی نگرش و انگیزه دانشجویان پرستاری نسبت به اشتغال در بخش های سرطان در ایران انجام شده است.
در این پژوهش توصیفی- مقطعی که در سال 1389 برروی 469 دانشجوی پرستاری مقطع لیسانس دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران که در سال سوم و چهارم تحصیل بودند انجام گردید. با توجه به این که n نمونه از جامعه بیشتر بود، کل جامعه به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بود که روایی آن به وسیله روایی محتوی از دیدگاه متخصصان تحقیق در پرستاری و پایایی آن از طریق محاسبه آلفا کرونباخ (81%) صورت گرفته و داده ها به وسیله نرم افزار SPSS و با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
دانشجویان سال چهارم در مورد بخش های عواطف و احساسات، رفتار، نمره کل نگرش و پرسشنامه انگیزش نمره بالاتری نسبت به سایر دانشجویان کسب کردند، آزمون تی مستقل نیز تفاوت معناداری را بین دو گروه نشان داد (05/0p<). دانشجویانی که واحد تئوری را نگذرانده بودند در مورد بخش رفتار، نگرش و عوامل انگیزشی نمره بالاتری را کسب کردند که با استفاده از آزمون تی مستقل تفاوت آماری معناداری مشاهده شد (05/0p<).
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که دانشجویان پرستاری نگرش مثبتی نسبت به کار در بخش های سرطان نداشتند و میانگین نمره کل نگرش و تمام اجزای آن نسبت به کار در بخش های سرطان کم بود. بیشترین رتبه در بین عوامل انگیزشی، غیرقابل استفاده بودن آموزش های تئوری در این بخش ها و کمترین رتبه مربوط به نامتناسب بودن محتوای درس نظری سرطان با نیازهای واقعی در بخش سرطان بود.