اولین گزارش زیست محیطی گونه مورچه های آتشین (نیش زن)در جزایر ایرانی ابوموسی- قشم- کیش - هرمز- هنگام و لارک در سال 1391

هدف از این تحقیق شناسایی و مطالعه فونستیک مورچه های نیش زن جزایر مسکونی ابوموسی- قشم – کیش- هرمز – هنگام و لارک از توابع استان هرمزگان در خلیج فارس است و به عنوان مثال جزیره قشم بزرگ ترین جزیره خلیج فارس است که از 16 کشور کره زمین بزرگ تر است. با توجه به ناشناخته بودن شرایط زیست محیطی این زیستگاه ها و عوامل مخاطره انگیز برای مردم ساکن و یا مهاجر در این مکان و نیز گزارشات متعدد از گزش نوع خاصی از مورچه ها این تحقیق انجام گرفت.
این مطالعه توصیفی- مقطعی از بهار سال 1390 تا پاییز همان سال در شش جزیره روی مورچه های آتشین به سه روش نمونه برداری 1- مستقیم 2- متمرکز 3- استفاده از تله گودالی انجام گرفت.
در طی این تحقیق جمعا از 1718 نمونه مورچه که،از دو جزایر جمع آوری گردید. نمونه های جمع آوری شده با استفاده از کلید شناسایی در آزمایشگاه دانشگاه اولم آلمان و موزه حشره شناسی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران شناسایی گردیدند که گونه ها Pachycondyla sennaarensis تشخیص داده شد.
اثرات نیش مورچه ها اگرچه خطرناک نبوده و به شوک و مرگ منتهی نمی شود، ولی باعث ایجاد درد و خارش و سوزش زیاد و نیز سلب آسایش انسان ها می شود، بنابراین اقدامات پیشگیرانه و نیز کنترل این مورچه ها می بایست انجام گیرد و باید در خصوص اکولوژی و رفتار زیست محیطی این گونه بهداشتی پژوهش های بیشتری صورت پذیرد.