اثرات استفاده از آب پنیر بر عملکرد و صفات کیفی تخم مرغ در مرغ های بومی با تنش سرمایی

با سرد شدن هوا در فصل زمستان و با وجود محدودیت های دمایی، تولید تخم مرغ در مناطق روستایی و سایر مرغداری هایی که در تامین دمای مطلوب با مشکل مواجه هستند؛ از نظر کیفی و کمی کاهش می یابد. آب پنیر ارزش غذایی و پربیوتیکی دارد  مهم‌ترین اولویت این تحقیق، تعیین میزان اثر بخشی آب پنیر بر افزایش تخمگذاری مرغ های بومی در فصل زمستان و تنش های سرمایی می باشد.در این تحقیق از 90 قطعه مرغ بومی تخمگذار در سن 38 هفتگی طی مدت 30 روز استفاده شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار و 3 تکرار (9 قفس10 تایی) انجام شد. تیمارهای آزمایشی به ترتیب عبارت بودند از: 1- گروه اول (شاهد) که در کل دوره ی آزمایش جیره ی پایه (بر اساس ذرت و کنجاله ی سویا) دریافت کردند و در دمای12-8 درجه ی سانتیگراد نگهداری شدند؛ 2- گروه دوم در کل دوره ی آزمایش جیره ی پایه دریافت کردند و در دمای20-16 درجه ی سانتیگراد نگهداری شدند؛ 3- گروه سوم در کل دوره ی آزمایش جیره پایه به همراه محلول آب پنیر 5% دریافت کردند و در دمایی مشابه گروه شاهد نگهداری شدند. در ادامه بعد از گذشت 10 روز از اجرای تیمار های مربوطه، تعداد تخم مرغ ها و بعضی از شاخص های کیفی آن در هر گروه اندازه گیری و آنالیز گردید. نتایج تحقیق حاکی از آن است که میزان تخم گذاری در گروه های دوم و سوم به ترتیب 60% و50% افزایش یافت. تخم مرغهای گروه 3 در مقایسه با گروه 2 از نظر کیفیت بطور کلی بهتر بوده و رابطه معنی داری را ایجاد کرده بود (05/0 > P). پس می‌توان با اضافه کردن آب پنیر به جیره غذایی مرغان تخم گذار، مقداری از خسارت های ناشی از تنش سرمایی در کاهش تولید تخم مرغ را جبران نمود.