اثرات کورکومین بر پارامترهای تولید مثلی در موش آزمایشگاهی نر

ناباروری یکی از مشکلات بهداشتی است که آثار سوء خود را در زمینه های فردی، اجتماعی و اقتصادی بر جا می گذارد. علل ناباروری در مردان را مربوط به اختلالات اسپرم شامل تعداد کم اسپرم، عدم بلوغ اسپرم، شکل غیر طبیعی اسپرم و عدم توانایی حرکت مناسب اسپرم بر شمرده اند. رنگ زردچوبه ناشی از ماده ای به نام کورکومین است که برخی از خواص انتی اکسیداتیو و ضد التهابی آن مشخص شده است. اگرچه محققان به اثرات آنتی اکسیدانی کورکومین اشاراتی داشته اند اما اثرات آن بر هورمون های تولید مثلی، مجرای اپیدیدیم و تحرک پذیری اسپرم ها مشخص نیست.
در این مطالعه دوزهای مختلف کورکومین (60 و30، 10میلی گرم/ کیلوگرم10) در 28 روز متمادی به صورت داخل صفاقی به موشهای نر تزریق شد و پارامترهای تولید مثلی نظیر میزان هورمون تستوسترون، تحرک و مورفولوژی اسپرم ها به همراه وزن و هیستولوژی بیضه ها مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.
بر اساس نتایج، تجویزکورکومین موجب افزایش معنی داری با افزایش دوز در مقادیر شاخص های تولید مثلی مانند تحرک، تعداد، مرفولوژی نرمال اسپرم ها و میزان هورمون تستوسترون در بسیاری از گروه های مورد بررسی شد(05/0P<).
به نظر میرسد کورکومین می تواند باعث افزایش کیفیت و کمیت شاخص های تولید مثلی شود.