بررسی تنوع و تراکم پلانکتون های چاه نیمه های سیستان

مطالعه حاضر به منظور شناسایی و بررسی تغییرات تنوع و تراکم پلانکتون های گیاهی و جانوری طی فصول مختلف در سال 1389 در چاه نیمه های سیستان، واقع در منطقه زهک، انجام شد. در بررسی جوامع پلانکتونی مخازن چاه نیمه، 10 شاخه و 34 جنس فیتوپلانکتونی شناسایی شدند. در مقایسه فصلی، بیشترین تنوع جنسی فیتوپلانکتون ها در فصل بهار با 18 جنس و کمترین تنوع در فصل زمستان با 7 جنس بود. در فصول بهار، تابستان و پاییز بیشترین جنس های مشاهده شده مربوط به شاخه Chlorophyta بودند که تراکم آنها به ترتیب 43472، 4085 و 68933 عدد در لیتر محاسبه شد. در فصل زمستان بیشترین تراکم فیتوپلانکتونی مربوط به شاخه Myzozoa با تراکم 11293 عدد در لیتر و پس از آن بیشترین تراکم مربوط به شاخه Chlorophyta با تراکم 9517 عدد در لیتر بود. در بررسی جوامع زئوپلانکتونی این مخازن، 7 شاخه و 22 جنس زئوپلانکتون شناسایی شدند که بیشترین تنوع جنسی زئوپلانکتون ها در فصل تابستان با 15 جنس و کمترین نیز در پاییز با 3 جنس شناسایی شد. در فصل بهار بیشترین فراوانی زئوپلانکتونی مربوط به شاخه Rotifera با تراکم 1273 عدد در لیتر محاسبه شد. در فصول تابستان، پاییز و زمستان بیشترین فراوانی زئوپلانکتون ها مربوط به شاخه Arthropoda بود که تراکم آنها در این فصول به ترتیب 1056، 190 و 1064 عدد در لیتر به دست آمد. بر اساس نتایج، می توان عنوان کرد که تغییرات فصلی می تواند در تغییر تراکم و تنوع پلانکتون های مخازن چاه نیمه های سیستان تاثیرگذار باشد. افزایش جمعیت در فصل بهار را می توان ناشی از بهبود شرایط محیطی و منابع اولیه تولیدات پلانکتونی و به دنبال آن جوامع زئوپلانکتونی دانست.