شیوع سندرم پیش از قاعدگی و عوامل موثر بر آن در دانشجویان پزشکی مونث دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

سندرم پیش از قاعدگی یک اختلال شایع سایکوسوماتیک است که ارتباط واضحی با قاعدگی در زنان در سنین باروری داشته و بعد از تخمک گذاری ظاهر می شود و در طی چند روز از شروع قاعدگی بر طرف می شود. هدف از این مطالعه تعیین شیوع، شدت و عوامل موثر بر سندرم پیش از قاعدگی در دانشجویان پزشکی دختر دانشگاه علوم پزشکی ارومیه بوده است.
ابزار و در این پژوهش تعداد 142 نفر از دانشجویان دختر رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه بدون نمونه گیری وارد مطالعه شدند و پرسشنامه استاندارد DSM-IV مربوط به سندرم پیش از قاعدگی و نیز پرسشنامه مقیاس سندرم پیش از قاعدگی را در طی دو دوره یک ماهه تکمیل نمودند.
شیوع PMS در دانشجویان پزشکی بر حسب معیارهای DSM-IV 4/39درصد و ICD-10 6/79درصد برآورد شد. شدت ابتلا به PMS در دانشجویان مبتلا به تفکیک 6/60درصد خفیف، 1/25درصد متوسط و در 2/14درصد موارد شدید به دست آمد. شایع ترین علائم PMS، ناپایداری خلقی، کاهش علاقه به فعالیت های روزمره، خلق افسرده و بی قراری شدید بود. PMS به صورت قابل توجهی در دخترانی که سابقه فامیلی مثبت و سابقه استفاده از دارو برای رفع علائم بیماری را داشته اند، بیشتر بود (05/0p<).
شیوع PMS در دانشجویان پزشکی نسبتا بالاست ولی درصد کمتری از آن ها از اختلال با درجه شدید رنج می برند. شایع ترین علائم مرتبط با سندرم پیش از قاعدگی، علائم سیکولوژیک می باشد.