تاثیر آبکافت آنزیمی نایلون 66 با استفاده از مخلوط آنزیم های پروتئاز و لیپاز بر رنگ پذیری

آنزیم ها کاتالیزورهای زیست محیطی هستند که در فرآیندهای مرطوب نساجی به منظور بهبود زیردست و ظاهر، آهارگیری، سفیدگری، نرم کنندگی، مقاومت در برابر جمع شدگی، قابلیت رنگ پذیری و رفتار پرزدهی محصولات نساجی مختلف به کار می روند. هدف از این پژوهش بررسی تغییرات الیاف نایلون 66 توسط مخلوط آنزیم های پروتئاز و لیپاز می باشد. بررسی های انجام شده شامل طیف سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه (FTIR)، آنالیز تجزیه حرارتی (TGA)، میزان کاهش وزن (WL)، طول خمش (BL)، میکروسکوپ الکترونی، میزان جذب رطوبت (MA) و طیف سنجی انعکاسی (RS) می شود. برای این منظور، پارچه های نایلون 66 به طور جداگانه با غلظت های مختلف مخلوط آنزیم های پروتئاز و لیپاز عمل آوری و سپس فرآیند رنگرزی روی پارچه ها با دو رنگزای اسیدی و واکنشی انجام شد. شدت پیک های اصلی در طیف FTIR نمونه های عمل آوری شده تغییرات شیمیایی در گروه های عاملی پلی پپتید را در پارچه نشان می دهد. مطالعات حرارتی کاهش دمای تجزیه حرارتی پلیمر عمل آوری شده را در دمای بالاتر از 400 درجه سانتی گراد نشان می دهد. مخلوط آنزیم های پروتئاز و لیپاز وزن نمونه ها را کاهش داده است که میزان کاهش وزن آنزیم لیپاز در مقایسه با آنزیم پروتئاز بیشتر است. نتایج اندازه گیری های رنگی نشان داد که غلظت بیشتر آنزیم لیپاز استفاده شده در مخلوط باعث افزایش جذب رنگزا در رنگرزی نمونه می شود.