تاثیر سطوح مختلف انرژی و پروتئین جیره پایانی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و غلظت لیپید های سرم خون جوجه های گوشتی

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف انرژی و پروتئین جیره پایانی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و غلظت لیپیدهای سرم خون جوجه های گوشتی سویه تجاری راس 308، تعداد 1080 قطعه جوجه خروس در یک دوره 42 روزه بر روی بستر پرورش یافتند. آزمایش با روش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و30 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. جیره های آزمایشی شامل 3 سطح انرژی قابل متابولیسم (2700، 3000 و 3300 کیلوکالری در کیلوگرم) و 3 سطح پروتئین خام (10 درصد پایین تر، مطابق و 10 درصد بالاتر از سطح توصیه شده سویه تجاری راس 308 در هر سطح انرژی) طی دوره پایانی (42-29 روزگی) تغذیه شدند. نتایج نشان داد که افزایش انرژی قابل متابولیسم جیره سبب کاهش معنی دار مقدار خوراک مصرفی شد (05/0P<)، مقدار افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی نیز به طور معنی دار بهبود یافت (01/0P<)، همچنین مقدار انرژی و پروتئین دریافتی به طور معنی دار افزایش و نسبت راندمان پروتئین کاهش یافت (01/0P<). کاهش معنی دار غلظت VLDL سرم خون با افزایش سطح انرژی جیره از 2700 به 3300 کیلوکالری در کیلوگرم مشاهده شد (05/0P<). با افزایش پروتئین خام جیره مقدار افزایش وزن به طور معنی دار افزایش و ضریب تبدیل غذایی بهبود یافت (01/0P<)، افزایش معنی دار نسبت راندمان انرژی، مقدار پروتئین دریافتی و نیز کاهش نسبت راندمان پروتئین مشاهده شد (01/0P<)، همچنین هزینه خوراک به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن و درصد چربی حفره بطنی به طور معنی دار کاهش یافت (05/0P<). اثرات متقابل انرژی و پروتئین بر مصرف خوراک (01/0P<)، مقدار انرژی مصرفی (05/0P<) و مقدار پروتئین مصرفی (01/0P<) معنی دار بود. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از سطح انرژی 3300 کیلوکالری در کیلوگرم و سطح پروتئین 10 درصد بالاتر از پیشنهاد NRC در جیره پایانی، موجب بهبود عملکرد تولیدی و بازده اقتصادی جوجه های گوشتی سویه تجاری راس 308 می شود.