تحلیل پایداری و طراحی سیستم نگهداری تقاطع تونل های آب بر با مخازن ضربه گیر سد گتوند علیا

مقاله حاضر پیرامون تحلیل پایداری و طراحی سیستم نگهداری تونل های انتقال آب و مخزن ضربه گیر سد گتوند علیا است. تحلیل پایداری فضاهای زیرزمینی یکی از مهمترین موضوعات در علم مکانیک سنگ می باشد. چهار روش مختلف برای تحلیل پایداری فضاهای زیرزمینی وجود دارد که عبارتند از: روش فرم بسته، روش عددی، روش تجربی و مدل های فیزیکی. امروزه روش های عددی و تجربی به طور گسترده ای در جهان مورد استفاده قرار می گیرند. در این مقاله تحلیل پایداری با روش تفاضل محدود و طبقه بندی Q و RMR که به ترتیب جزو روش های عددی و تجربی می باشند، انجام شده است. برای تحلیل عددی پایداری فضای زیرزمینی نرم افزار FLAC3D مورد استفاده قرار گرفته است. این نرم افزار توانایی تعیین تنش ها و جابجایی ها را در اطراف فضای زیرزمینی دارد. نتایج به دست آمده از تحلیل ها نشان می دهد که فضای زیرزمینی ناپایدار است. لذا به منظور پایدارسازی، نصب سیستم نگهداری ضروری است. بعد از نصب سیستم نگهداری میزان ماکزیمم جابجایی کمتر از مقدار جابجایی بحرانی ساکورایی می شود، بنابراین فضای زیرزمینی پایدار خواهد شد. سیستم نگهداری پیشنهادی شامل 1) نصب پیچ سنگ تزریقی به طور سیستماتیک به طول 7 متر و فاصله داری 5/1×5/1 متر به همراه شاتکریت به ضخامت 150 میلی متر در مخزن ضربه گیر و نصب پیچ سنگ تزریقی به طور سیستماتیک به طول 5 متر و فاصله داری 2×2 متر به همراه شاتکریت به ضخامت 70 میلی متر در تونل انتقال آب و باکس می باشد.