بررسی استرس شغلی ناشی از آلاینده های محیطی در کارکنان دبیرستان های تهران

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین آلودگی های هوا، صوت، منظر و نور بر استرس شغلی کارکنان دبیرستان های متوسطه مناطق 1، 2، 10 و 11 بود. حجم نمونه 250 نفر بود که به صورت تصادفی ساده از دبیرستان های مذکور، انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری عبارت بود از: پرسش نامه استرس شغلی اسیپو و پرسش نامه طرح شده در زمینه نظرهای افراد در مورد آلودگی های هوا، صوت، نور و منظر (پرسش نامه توصیف آلودگی). آزمون های زیر برای تجزیه و تحلیل داده ها و تعیین نوع رابطه بین متغیر های مورد پژوهش به کار برده شدند: ضریب همبستگی کای اسکور برای تعیین رابطه بین متغیر های آلودگی های هوا، صوت، منظر و نور و استرس شغلی کارکنان و آزمون t برای مقایسه میانگین های دو گروه مستقل (کارکنان مدارس 1 و 2 و کارکنان مدارس10 و 11). نتایج نشان داد که استرس شغلی کارکنان با محیط فیزیکی محل کار، منطقه محل سکونت، نظر افراد درباره خطرناک شدن آلودگی هوا در محل سکونتشان، تنش روانی ناشی از آلودگی صوتی، احساس سردرد ناشی از آلودگی هوا و صدا، مصرف داروهای آرامش بخش و مصرف دخانیات رابطه معنا داری دارد؛ همچنین بین منطقه سکونت افراد با توجه آن ها به محیط زیست و مصرف دخانیات از سوی آن ها رابطه معناداری مشاهده شد؛ بین مصرف دخانیات افراد و میزان توجه شان به محیط زیست نیز رابطه وجود داشت؛ این تحقیق بین استرس افراد و نظرهای آن ها درباره آلودگی های منظر و نور رابطه معناداری نشان نداد.