گمانه ای در تحول تاریخی شهر با بررسی سیماشناسی حیاط بناها با به کارگیری سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)(نمونه موردی: شهر تاریخی بشرویه)

به طور معمول، برای بازنمایی سیمای تاریخی شهر، به متنهای تاریخی و پیمایش های میدانی متوسل می شوند. کمبود و در مواردی نبودن منابع مورد اعتماد و نوشتاری تاریخی که اشاره های مستقیم و مشخص به تحول شهر داشته باشد، مطالعات میدانی و فصلهای مختلف حفاری های باستان شناسی را تنها گزینه دستیابی به جواب نشان می دهد. تا از راه آن بتوان چهره تاریخی شهر را به صورت تقریبی، در دورهای خاص از تاریخ بیان نمود. اما سوال مطرح شده در این پژوهش این است که در شهرهایی که متنهای تاریخی محکمی در ارتباط با سیر تحول تاریخی شهر کمتر وجود دارد و قبل از هرگونه گمانه زنی باستان شناسی، چگونه میتوان تحول تاریخی شهر را تبیین نمود؟ این مطالعه آن است تا بر اساس ریخت شناسی شهری و با مطالعه شکل ظاهری شهر، تشکیل تدریجی بافت آن را نشان دهد. در این راستا با استفاده از روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و با توجه به سوابق موضوع و به صورت خاص، نظریه شولتز در سه سطح مواجهه با آن (تیپولوژی، توپولوژی و مورفولوژی) شهر تاریخی بشرویه مورد مطالعه قرار میگیرد. به این منظور برای این شهر که تقریبا تاریخی نانوشته دارد، با استفاده از عکس هوایی سال 1335 و سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) به مطالعه سیماشناسانه آن پرداخته می شود. به طوری که با گونه شناسی حیاط بناها و تحلیل آنها، سیمای تاریخی شهر به تصویر کشیده شده است.