اثر روش های مختلف خاکورزی بر خصوصیات فیزیکی خاک و عملکرد گندم دیم در تناوب گلرنگ گندم

انتخاب نوع وسیله خاکورزی در شرایط دیم به عواملی نظیر نوع و مقدار علفهای هرز، ساختمان و بافت خاک، نوع تناوب زراعی، طول دوره آیش، پتانسیل فرسایش اراضی، شرایط رطوبتی و زمان اجرای عملیات خاکورزی بستگی دارد. لذا به منظور تعیین روش مناسب خاکورزی و تهیه بستر بذر پس از برداشت گلرنگ، بر روی عملکرد گندم، این بررسی با 6 تیمار و در 3 تکرار بر اساس طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی از سال 1382 به مدت 4 سال سال زراعی در منطقه سردسیر (مراغه) با تیمارهای مختلف اجرا شد. داده های آزمایشی، نشان داد که در بین تیمارهای آزمایشی در شرایط مورد مطالعه تیمار گاوآهن قلمی + گاوآهن دوار عمودی (سیکلوتیلر (پاورهارو)) + کاشت با خطی کار به عنوان برترین تیمار بوده و نتایج نشان داد که از نظر درصد رطوبت وزنی خاک اختلاف معنیدار در بین تیمارها در هرسه عمق خاک (15 0 سانتیمتر، 30 15 سانتیمتر و 45 30 سانتیمتر) در سطح احتمال 1 درصد وجود داشت، که این مقدار در تیمار برتر به ترتیب برابر با 24/26، 93/28 و 41/30 درصد بود. از نظر جرم مخصوص ظاهری خاک نیز در بین تیمارها در هر سه عمق خاک در سطح احتمال 1 درصد اختلاف معنیدار وجود داشت. عملکرد کاه و کلش، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی گندم و اجزا عملکرد آن شامل فاکتورهایی نظیر تعداد پنجه بارور در بوته، ارتفاع بوته، طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه در بین تیمارها اختلاف معنی دار داشته و بیشترین مقدار آن به تیمار مذکور تعلق داشت.