بررسی ارتباط رشد دارایی ها با بازده سهام در بورس اوراق بهادار تهران

بررسی و کمی کردن رابطه ریسک و بازده و شناسایی عوامل تاثیر گذار بر بازده همواره مد نظر پژوهشگران حوزه مالی بوده است. پژوهش ها نشان می دهند مدل های چندعاملی نسبت به مدل های تک عاملی از قدرت بالاتری در تبیین بازده سهام برخوردار هستند. فاما و فرنچ (1993) یک مدل سه عاملی شامل پرتفوی بازار، اندازه و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار را برای تشریح بازده بازار ارایه کردند. این پژوهش قصد دارد با اضافه کردن یک متغیر جدید، یعنی رشد دارایی ها، به مدل یادشده و تشکیل مدلی چهارعاملی، زمینه تحلیل و پیش بینی مناسب تر بازده سهام را در بازار بورس اوراق بهادار تهران فراهم آورد. بدین منظور تاثیر رشد دارایی ها بر بازده سهام یک بار به صورت مستقل و بار دیگر، در شرایط کنترل دو متغیر اندازه و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار، در یک دوره ده ساله (1388-1379)، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Eviews حاکی از آن است که اگرچه رشد دارایی ها به صورت مستقل تاثیر قابل اتکایی بر بازده سهام ندارد، اما در شرایطی که به مدل سه عاملی فاما و فرنچ اضافه شود، تاثیری منفی بر بازده سهام می-گذارد.