بازنگری ابزار ارزشیابی مهارت بالینی دانشجویان دیالیز پرستاری دانشکده پرستاری مامائی دانشگاه علوم پزشکی تهران

یکی از مشکلات موجود در فرآیند ارزشیابی کارآموزی بخش های ویژه ضعف در اولویت بندی گویه های ابزار است. با توجه به تاثیر ابزار ارزشیابی مناسب جهت کسب اطمینان در مورد مهارت های بالینی دانشجویان؛ این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای نظرات دانشجویان و اساتید در خصوص میزان اولویت گویه های ابزار ارزشیابی بالینی انجام شد. این مطالعه با روش توصیفی- تحلیلی و بر روی 30 نفر از دانشجویان پرستاری سال آخر (گروه هدف) و 10 نفر از اساتید (گروه متخصصین) که بیشترین سابقه ی آموزش دروس تئوری یا کارآموزی در بخش دیالیز را به عهده داشتند، انجام شد. ابتدا نظرات دانشجویان (از طریق تکنیک گروه اسمی) و نظرات اساتید در ارتباط با اولویت گویه های پرسشنامه ارزشیابی دیالیز موجود در دانشکده بررسی شد و بعد از جمع آوری نظرات، گویه های ابزار از نظر نسبت روایی محتوا (CVR) و شاخص روایی محتوا (CVI) بررسی شد و نهایتا اولویت بندی جدید گویه ها از دیدگاه اساتید و دانشجویان مجددا ارزیابی شد.
در ابتدا یافته ها نشان داد که بین نظرات اساتید و دانشجویان نسبت به اولویت بندی گویه ها تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0 P>) و هر دو گروه برای گویه ها اولویت متوسط را انتخاب کردند؛ اما بعد از جمع آوری نظرات دانشجویان و اساتید در مورد اولویت بندی جدید گویه ها اساتید و دانشجویان اولویت خیلی زیاد را برای گویه ها انتخاب کردند.پایایی ابزار به ترتیب برای بخش معیارهای عمومی آلفای 863/0 و برای بخش اختصاصی آلفای 88/0و در مجموع آلفای کل ابزار 843/0کسب شد.
ابزار با اولویت بندی جدید قابلیت اعتبار و اعتماد خوبی برای به کارگیری در محیط بالینی برای ارزشیابی عملکرد دانشجویان دارد و به کارگیری آن شاید بتواند اثر بخشی فعالیت های بالینی اساتید و دانشجویان را بهبود بخشد.