حسابداری محیط زیستی، رویکردی برای ادغام ملاحظات محیط زیستی در سیاستهای کلان اقتصادی کشور

در خلال چند دهه گذشته، مصرف بی رویه منابع طبیعی باعث تحلیل در این منابع شده است. حسابداری ملی به عنوان بانی محاسبه تولید و مصرف کالاها تاکنون تنها به محاسبه فواعد حاصل از برداشت منابع طبیعی پرداخته و هزینه های تخریب منابع طبیعی را در نظر نمی گیرد. به عنوان مثال منافع مالی حاصل از صید ماهیان یا درختان جنگل در حسابداری ملی آورده می شود ولی هزینه های تخریب آنها خیر! در طی سالیان اخیر حسابداری محیط زیست (یا حسابداری سبز یا حسابداری منابع طبیعی و یا سیستم حسابداری جامع محیط زیستی و اقتصادی) معرفی شده که به محاسبه هزینه های تخریب محیط زیست در حسابداری ملی می پردازد و به تصمیم گیران در جهت بهبود تصمیماتشان کمک می کند. امروزه در سطح جهان، کشورهای مختلف و سازمان های بین المللی با تدوین استانداردها و قوانین مختلف سعی دارند حسابداری ملی را به عنوان یک ابزرا پایش، اندازه گیری و تجزیه تحلیل تغییرات محیط زیستی با گذشت زمان، معرفی نمایند. در واقع حسابداری محیط زیستی با ایجاد یک بانک اطلاعاتی سازمان دهی شده محیط زیستی و ارتباط آن با منابع اقتصادی باعث بهبود تصمیمات در مورد محیط زیست می شود و در واقع این نوع سیستم حسابداری مکمل سیستم رایج حسابداری ملی می باشد که دیدگاه صرف اقتصادی دارد. از جمله اهداف ضمنی حسابداری محیط زیستی این است که با تغییر دید مدیران باعث بهبود مدیریت منابع می شود، باعث ارزیابی فشارهای وارده به محیط زیست می گردد و با شناسایی قوانین موثر در جهت حفظ محیط زیست و الگوهای مصرف پایدار راهی به سوی توسعه پایدار می یابد.