کاربرد روش دلفی در اولویت بندی معیارهای انتخاب عرصه های مناسب توسعه 37 جنگل های مانگرو (مطالعه نمونه:جنگل های حرا)

جنگل های مانگرو یکی از حاصل خیزترین اکوسیستم ها در گستره زمین محسوب می شوند، اما در سال های اخیر این عرصه ها، به دلیل فعالیت های انسانی و گاه سوانح طبیعی در معرض تهدید قرار گرفته اند، نبود معیارهای مدون حفاظتی برای گزینش پهنه های حفاظتی و شناسایی مکان هایی برای حفاظت بیرونی، توسعه جنگل کاری ها، مراقبت و افزایش سطح آنها را در سطح جهان با چالش مواجه ساخته است. این نوشتار به دنبال شناسایی معیارها و شاخص های توسعه گونه حرا به عنوان یکی از گونه های اصلی مانگرو است که دارای پراکنش وسیع و اهمیت اقتصادی و محیط زیستی زیادی در جهان می باشد. به این ترتیب ضمن بررسی 23 مطالعه صورت گرفته در سطح جهان و ایران و توجه به نتایج آنها، معیارهای موثر در شناسایی عرصه های حضور این گونه تعیین و در یک چارچوب جدید جمع بندی شد. در مجموع 3 معیار و 9 زیرمعیار برای فرایند مکان یابی پهنه های توسعه جنگل های حرا شناسایی شد، پس از غربال معیارها و زیرمعیارهای شناسایی شده با استفاده از روش دلفی، ضریب اهمیت نهایی زیرمعیارهای تعیین و مدل خطی ترکیب آنها برای مکان یابی در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی تعیین شد. مطابق نتایج به دست آمده به ترتیب ویژگی فیزیکی بستر، ویژگی شیمیایی بستر، جزرومد، موج، دمای هوا، کیفیت آب، نوع اقلیم و بارش به عنوان معیارهای با اهمیت مکان یابی تعیین شدند.