اثر عصاره آبی ریشه زرشک زرافشانی بر تغییرات قند و انسولین خون و مورفولوژی پانکراس در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

اثربخشی گیاهان دارای خواص آنتی اکسیدانی در بهبود بیماری دیابت شناخته شده است و از آنجا که عصاره ریشه زرشک نیز دارای خواص آنتی اکسیدانی می باشند لذا در این مطالعه اثر عصاره آبی ریشه زرشک زرافشانی بر متابولیسم کربوهیدرات و مورفولوژی پانکراس در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بررسی شد.
پس از دیابتی کردن موش های صحرایی با استرپتوزوسین، موش ها به پنج گروه تقسیم شدند. گروه اول کنترل سالم، گروه دوم سالم تحت تیمار با ریشه زرشک mg/kg/bw)500(، گروه سوم کنترل دیابتی و دو گروه از موش های دیابتی به ترتیب عصاره ریشه زرشک mg/kg/bw)500(و گلیبن کلامید mg/kg/bw)0.6(به مدت 6 هفته به روش گاواژ معدی دریافت کردند. بعد از اتمام دوره تیمار خون گیری انجام و سطح سرمی گلوکز به روش اسپکتروفتومتری و انسولین به روش الایزا سنجش شد. پس از تهیه مقاطع بافتی از پانکراس و رنگ آمیزی H&E مطالعات بافتی با میکروسکوپ نوری صورت گرفت.
نتایج نشان داد که عصاره ی ریشه زرشک با دوز mg/kg/bw)500(، کاهش معنی داری (01/0 P≤) در گلوکز سرم و افزایش معنی دار (01/0P≤) در انسولین سرم نسبت به گروه دیابتی ایجاد کرده است، همچنین توانسته میانگین قطر و تعداد جزایر به طور معنی داری افزایش دهد (05/0P≤).
عصاره ریشه ی زرشک اثر هایپوگلیسمی خود را از طریق بهبود جزایر پانکراس و افزایش سطح سرمی انسولین انجام می دهد.