تاثیر دگزامتازون و نبولایزر ال- اپی نفرین در درمان کروپ

کروپ یکی از مشکلات تنفسی کودکان مراجعه کننده به اورژانس بوده که راه های درمانی متفاوتی برای آن ارائه شده است. این مطالعه به منظور مقایسه تاثیر دگزامتازون به تنهایی و دگزامتازون با نبولایزر ال- اپی نفرین در درمان کروپ انجام شد.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی بیماران مبتلا به کروپ خفیف تا متوسط بصورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. 49 نفر تحت درمان با دگزامتازون عضلانی و نبولایزر نرمال سالین (3 سی سی نرمال سالین) و 48 نفر تحت درمان با دگزامتازون عضلانی (mg/kg 6/0 در یک دوز) و نبولایزر اپی نفرین (از محلول 1000/1 استفاده شد که برای وزن زیر 10کیلوگرم; 5/0سی سی و برای وزن بالای 10کیلوگرم; 1 سی سی می باشد که با 3 سی سی نرمال سالین مخلوط شد) قرار گرفتند. برای محاسبه نمره کروپ از روش امتیازدهی Geelhoed استفاده شد. قبل، 30 و 60 دقیقه بعد از درمان، نمره کروپ و تعداد تنفس در دقیقه برای هر فرد محاسبه شد و سن، جنس و مدت اقامت در اورژانس و وضعیت بستری شدن در بیمارستان ثبت و مورد بررسی قرار گرفت. IRCT:201105264396N2.
میانگین سنی بیماران در گروه دگزامتازون + نبولایزر نرمال سالین 7/19±8/27 ماه و در گروه دگزامتازون + نبولایزر اپی نفرین 18?6/24 ماه بود (412/0=p). توزیع جنسی کودکان در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت. اختلاف معنی داری بین نمره کروپ دو روش درمانی در ابتدای مطالعه وجود نداشت ولی اختلاف معنی داری بین نمره کروپ دقایق 30 (006/0=p) و 60 (031/0=p) بین دو روش درمانی وجود داشت. تعداد تنفس قبل و بعد از درمان بین دو گروه اختلاف معنی داری نداشت. متوسط کاهش تعداد تنفس در دقیقه 60 بعد از درمان در مقایسه با قبل از درمان در گروه دگزامتازون + اپی نفرین برابر 1/1±6/5 و در گروه دگزامتازون + پلاسبو برابر 2/0±7/3 بوده است. احتمال بستری شدن در دو گروه اختلاف معنی دار نداشت.
نتایج مطالعه نشان داد که افزودن نبولایزر ال- اپی نفرین به درمان دگزامتازون در کروپ سبب کنترل بهتر این بیماران می شود.