مکان یابی عرصه های مناسب فضای سبز شهری با استفاده از روش ترکیبی AHP و فازی در محیط GIS مطالعه موردی: منطقه 14 شهرداری کلان شهرتهران

امروزه در کنار سیستم های اطلاعات جغرافیایی، سیستم های تصمیم گیری چند معیاره به طور گسترده ای برای حل مسائل فضایی به کار گرفته می شوند. سیستم های تصمیم گیری چند معیاره با توجه به نوع کاربرد در مقایسه با یکدیگر دارای نقاط ضعف و قوت مختص به خود هستند و انتخاب یکی از این سیستم ها با توجه به نقاط ضعف و قوت مذکور عاری از دشواری نیست. گاها ترکیب این سیستم ها در غالب یک سیستم ترکیبی روش مناسبی جهت کاهش ضعف ها و در عین حال افزایش کارایی این سیستم ها می باشد. در این مقاله با ترکیب دو روش AHP و مجموعه های فازی در جهت انتخاب مکان بهینه با استفاده از سیستم-های اطلاعات جغرافیایی سعی شده است. در این ارتباط معیارهای انتخاب مکان بهینه جهت ایجاد فضای سبز شهری مورد مقایسه قرار گرفته و به صورت فازی وزن دهی شدند و سپس این اوزان به عنوان وزن معیارها مورد استفاده قرار گرفتند. با استفاده از این سیستم ترکیبی علاوه بر اینکه با استفاده از مجموعه های فازی در ترکیب با مدل سلسله مراتبی ابهام به عنوان بخشی از سیستم مدل می شود بلکه میزان خطای تورش ناشی از مقایسه ی دو به دوی لایه ها نیز کاهش خواهد یافت.