تعیین راندمان بیوراکتور غشایی در تصفیه شیرابه حاصل از کارخانه کمپوست

شیرابه دارای مقادیر بالایی از آلودگی هایآلی به همراه آمونیاک، هیدروکربن های هالوژنه، فلزات سنگین و نمک های غیرآلی است. ازمیان روش های مختلف، فرایندهای غشایی برای تصفیه شیرابه همراه یک فرایند بیولوژیکی بیشتر توسعه پیدا کرده است به طوری که از فرایندهای غشایی برای جداسازی مایع- جامداستفاده می گردد. هدف از این مطالعه،تعیین راندمان بیوراکتور غشایی در تصفیه شیرابه حاصل از کارخانه کمپوست است.

مطالعه حاضر یک مطالعه تجربی است کهبه صورت مقطعی در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد.در این مطالعه راکتور SBR 5 لیتری درتلفیق با غشای فیبر توخالی با تخلخل حدود 50٪ و فشار MPa 02/ 0بهره برداری می شد. حدود150 نمونه از نظر شیمیایی آنالیز شد که میانگین غلظت COD، آمونیاک، فسفرTSS شیرابه ورودی و خروجی راکتورMBR و نیز راندمان حذف پارامترهای مذکور توسط فرایند مورد بررسی قرار گرفت.

راندمانبیوراکتور در حذف COD، BOD5،TSS، آمونیاک و فسفربه ترتیب حدود 2/99، 99،2/98،87 و 98٪ بوده است. طبقآزمون tزوجی تفاوت معنی داری از نظر آماری بین مقادیر ورودی و خروجی بیوراکتور غشاییوجود دارد(05/ 0P-value<). این امر نشانگر راندمان مناسب بیوراکتوردر حذف آلاینده های شیرابه بوده است. ولی بر اساس آزمون tتک نمونه ای، مقادیر پارامترهای کیفی پساب خروجی از بیوراکتور با مقادیراستاندارد سازمان محیط زیست تفاوت معنی داری دارد (05/ 0P-value<).

بر خلاف راندمان بالای بیوراکتور، برای دستیابی به خروجی مطابق با استانداردهای محیط زیست، انجام پیش تصفیه شیرابه خام بافرایندهایی نظیر میکرواسکرینینگ، ترسیب شیمیایی، عریان سازی بار بالای آمونیاک،راکتورهای بی هوازی بسیار موثر خواهد بود.