ارزیابی سمیت نانو میله های اکسید آهن بر رده ی سلولی 929L

کاربردهای عمده ی نانو فن آوری در صنعت، کشاورزی، بیولوژی و پزشکی رو به افزایش است. با توجه به گستره ی وسیع نانو ساختار ها در علوم پزشکی، این پژوهش با هدف ارزیابی سمیت سلولی نانو ذرات اکسید آهن از طریق مقایسه ی میزان زیست پذیری و آپوپتوز سلولی، انجام شد.
در این مطالعه، نانو میله ها به روش هم رسوبی ساخته شدند. برای تعیین اندازه و شکل نانو ساختار ها، از میکروسکوپ الکترونی عبوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شد. دوزهای μg/ml 200 و 800 نانو میله ها با پوشش اوره و پلی اتیلن گلیکول و به شکل اصلاح شده و نشده، در 48 و 72 ساعت از طریق آزمون MTT مورد ارزیابی سمیت قرار گرفتند.
نانو میله های اکسید آهن با پوشش اوره، به شکل میله ای با اندازه ی طولی nm 150 و اندازه ی قطر nm 15 و نانو میله های اکسید آهن با پوشش PEG (Polyethylene glycol) دارای طول nm 150 و قطر nm 23 بودند. زیست پذیری سلول های قرار گرفته در معرض نانو میله های اکسید آهن اصلاح نشده، نسبت به نوع اصلاح شده‎ی آن کمتر بود. این سمیت، با افزایش دوز روند صعودی نشان داد. زیست پذیری سلول های قرار گرفته در معرض نانو میله های اکسید آهن با پوشش PEG کمتر از نانو میله های دارای پوشش اوره بودند.
افزایش مرگ سلولی توسط نانو میله های اصلاح نشده، می تواند ناشی از تشکیل حلقه ی پروتئینی به دور این نانو میله ها در محیط حاوی پروتئین باشد. علاوه بر این، افزایش مرگ سلولی توسط نانو میله های دارای پوشش PEG در مقایسه با اوره، بیانگر تاثیر نوع پوشش و نوع سلول مورد مطالعه بر سمیت سلولی آن ها است.