تاثیر یک دوره تمرین دویدن آهسته بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان پسر مبتلا به سندرم داون
هدف از تحقیق حاضر، تاثیر یک دوره تمرین دویدن آهسته بر تعادل ایستا و پویای دانشآموزان پسر مبتلا به سندرم داون است.
نمونههای آماری این پژوهش شامل 24 دانشآموز سندرم داون مدرسه ساریخانی در سال 1391 (با میانگین سن 5/3±35/19، قد 12±33/157، وزن49/27±92/63) بودندکه به صورت تصادفی به دو گروه 12 نفری گروه تجربی و گروه کنترل تقسیم شدند. 12 جلسه 45 دقیقه ای شرکت در برنامه ورزشی دویدن آهسته بر روی تردمیل به عنوان پروتکل تمرینی گروه تجربی در نظر گرفته شد.برای ارزیابی تعادل ایستا از تست اصلاح شده لک لک و برای ارزیابی تعادل پویا از تست راه رفتن پاشنه به پنجه استفاده شد.
نتایج نشان داد که بین تعادل ایستا و پویای گروه کنترل و تجربی قبل و بعد از دوره تمرین ،تفاوت معنی داری وجود دارد.
استفاده از روش تمرینی دویدن آهسته بر روی تردمیل را میتوان به عنوان شیوه ای برای بهبود تعادل پویا و ایستا در دانش آموزان سندرم داون توصیه نمود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.