موازنه معیارهای هزینه، زمان و کیفیت در یک شبکه CPM با استفاده از منطق فازی و الگوریتم ژنتیک

افزایش کیفیت اجرای پروژه ها، کاهش مدت زمان و هزینه های اجرای آنها، اهداف اصلی در فرآیند اجرای پروژه ها هستند. مدیران پروژه ها با تخصیص مناسب منابع و انتخاب بهترین تصمیم، به دنبال تامین شدن اهداف فوق می باشند. از آنجاکه بیشتر کارهای پیشین در شرایط قطعیت و غیرواقعی انجام گرفته است و یک شکاف اساسی در تصمیم گیری مدیران در حوزه ی دانش مدیریت پروژه وجود دارد. بنابراین در نظر گرفتن شرایط عدم قطعیت که به دنیای واقعی نزدیکتر است، از برجسته ترین ویژگی های این تحقیق بشمار می رود. در مقاله حاضر یک مدل ریاضی فازی برای شبکه ای از فعالیتها پیشنهاد می شودکه هریک دارای چندین حالت(مد) برای اجرا هستند تا از بین حالت های ممکن، بهترین حالت برای اجرا انتخاب شود به گونه ای که اهداف فوق را تامین نماید. بدین منظور یک الگوریتم ژنتیک Non-dominated sorting genetic algorithm II (NSGA-II) برای حل مدل پیشنهادی طراحی گردید. سپس یک مطالعه موردی درصنعت نفت انجام شد و عملکرد مدل و الگوریتم پیشنهادی مورد آزمون قرار گرفت. همچنین با استفاده از روش برش آلفای فازی میزان اعتنای مدیر پروژه به نظرات کیفی افراد خبره آورده شده است که برای آزمون اعتبار سنجی آن، نتایج محاسباتی نشان می دهد زمانی که مقدار1 =α در نظر گرفته می شود پاسخ ها به شرایط پیمانی پروژه که همان شرایط مورد انتظار مدیر پروژه نیز می باشدگرایش دارند اما هر چقدر از شرایط قطعیت به طرف 0=α و شرایط عدم قطعیت نزدیک می شویم، پاسخ های حاصل از حل الگوریتم از نظر شرایط زمانی، هزینه ای وکیفی وضعیت بدتری نشان می دهند دلیل این وضعیت این است که مدیر پروژه، با اعتنا کردن به نظرات خبرگان، شرایط عدم قطعیت و ریسک ها را که برای پروژه بصورت تهدید مطرح می-باشند، درنظر می گیرد که این امر منجر به بدتر شدن وضعیت کلی پروژه می گردد.