بررسی اثر استرس بر ترشح گالانین در رتهای تغذیه شده با سطوح مختلف انرژی

گالانین یک هورمون دخیل در اشتها و بالانس انرژی می باشد به طوری که، تزریق آن به هسته های درگیر در تغذیه، غذا خوردن را تحریک می کند. از طرف دیگر بالانس انرژی منفی با افزایش سطح اپینفرین و کورتیزول همراه است. هدف از این مطالعه بررسی اثر اپینفرین و کورتیزول بر ترشح گالانین در رتهای تغذیه شده توسط سطوح مختلف انرژی می باشد.
45 عدد رت نر نژاد ویستار (350-300 گرم، 15 رت در هر گروه) با سطوح انرژی 100%، 50% و 25% به مدت 10 روز تغذیه شدند. سپس رت ها به مدت 48 ساعت تحت گرسنگی مطلق قرار گرفتند. حیوانات تحت عمل کانولاسیون در سرخرگ کاروتید به منظور تزریق و جمع آوری نمونه های خونی قرار گرفتند. رتها در هر گروه به ترتیب (3μg Ep/Kg BW) یا (3μg Cor/Kg BW) و مخلوط اپینفرین و کورتیزول دریافت کردند (0.1 mg in 1 ml PBS). نمونه های خونی در زمانهای قبل، 30، 60 و 120 دقیقه بعد از تزریق جمع آوری و میزان گالانین و گلوکز پلاسما اندازه گیری شد.
تنها تزریق مخلوط اپینفرین و کورتیزول در رژیم 50% و 100% سطح گالانین را به طور معنی داری کاهش داد.(P>0.05) نتایج نشان داد تزریق مخلوط اپینفرین و کورتیزول منجر به کاهش معنی دار گالانین در رژیم های 50% و 100% می شود در حالی که بر گالانین رتهای تغذیه شده با رژیم 25% اثری ندارد. این مطالعه اثرات سینرژیسم اپینفرین و کورتیزول را بر هورمون گالانین نشان می دهد.