تاثیر اجرای برنامه پییر منتورینگ بر عوامل تنش زای محیط بالینی دانشجویان پرستاری

دوره آموزش بالینی، تنش زاترین دوره در آموزش پرستاری محسوب می شود. یکی از روش هایی که در سال های اخیر جهت ارتقاء آموزش بالینی پرستاری مورد توجه قرار گرفته و در مورد جنبه های مختلف آن از جمله تاثیر بر استرس تحقیقاتی انجام گرفته، منتورینگ می باشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیراجرای برنامه پییرمنتورینگ بر میزان عوامل تنش زای محیط بالینی دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری آبادان بود.
در این مطالعه مورد شاهدی، تمامی دانشجویان ترم دوم پرستاری(40 نفر)، که از نظر سن، جنس و معدل همگن بودند، به طور تصادفی دردوگروه مورد(19نفر) و شاهد(21 نفر) وارد مطالعه شدند. هر دو گروه تحت راهنمایی مربی مربوطه دوره کارآموزی خود را سپری کردند. در گروه آزمون به ازای هر 4-3 دانشجوی ترم دوم، یک دانشجوی ترم 6 به عنوان منتور یا راهنما به همراه مربی مربوطه هدایت و حمایت از دانشجویان ترم دوم را در انجام مهارت های اصول و فنون پرستاری به عهده داشتند. ابزارگردآوری داده ها، پرسشنامه اطلاعات فردی و فرم بررسی تجربه بالینی بود. داده ها با آزمون های تی زوجی، تی دو نمونه ای مستقل و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
بین میانگین نمره عوامل تنش زا قبل و بعد از اجرای برنامه در هر دو گروه اختلاف معنی دار دیده شد(01/0=p). اختلاف تفاضل میانگین عوامل تنش زای محیط بالینی دانشجویان دو گروه مورد و شاهد معنی دار نبود99/0=p.
برنامه پییرمنتورینگ در کاهش عوامل تنش زای محیط بالینی دانشجویان تاثیر نداشت.