مقاومت آنتی بیوتیکی انتروکوک به لاینزولید بدون سابقه مصرف

مقاومت به آنتی بیوتیک های انتخابی، بحثی جدی و نگران کننده است. هدف این مطالعه، بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی انتروکوک به لاینزولید بوده که هنوز در کشور ایران استفاده نشده است. این مطالعه توصیفی روی 100 نمونه مدفوعی از بیماران بستری در بخش های بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1391 انجام شد. نمونه ها در محیط ترانسپورت به آزمایشگاه میکروبیولوژی منتقل شد و پس از انجام تست های تشخیصی بیوشیمیایی، انتروکوک بودن آن ها اثبات شد. سپس تست آنتی بیوگرام با Disk Diffusion انجام شد. با کمک E-test، حداقل غلظت مهاری وانکومایسین سنجیده شد. نتایج در نرم افزار SPSS با کای اسکوئر و نیز t زوجی تحلیل شد. میانگین سنی بیماران29/18 26/52 سال بود. 48 نفر زن (48 درصد) و بقیه مرد بودند. 34 نفر (34 درصد) با انتروکوک مقاوم با وانکومایسین و 33 نفر (33 درصد) با انتروکوک مقاوم با لاینزولید کلونیزه بودند. با E-test، 73 سویه به وانکومایسین حساس (MIC≤4 g/ml) و 27 سویه مقاوم (g/ml 32