حذف فلوراید از محلول های آبی با استفاده از بیومس اصلاح شده عدسک آبی: بررسی ایزوترم و سینتیک های جذب

فلوراید در آب آشامیدنی بسته به غلظت می تواند بسیار مضر یا مفید باشد و مقادیر زیاد آن باعث بروز اثرات نامطلوب بهداشتی از جمله فلوروزیس دندانی و اسکلتی، ضایعات غدد درون ریز، غدد تیروئید وکبد می شود. در این مطالعه کارایی عدسک آبی در حذف فلوراید مورد بررسی قرار گرفته است. این تحقیق یک نوع مطالعه تجربی- آزمایشگاهی بود. ابتدا گیاه عدسک آبی جمع آوری شده و در فور در دمای 105 درجه سانتی گراد در مدت 24 ساعت خشک و با الک 18 تا 30 اینچ دانه بندی گردید. مقادیر pH، دوز جاذب، زمان تماس و غلظت های مختلف فلوراید مورد بررسی قرار گرفت و غلظت باقی مانده با استفاده با اسپکتروفتومتر در طول موج 570 نانومتر آنالیز شد. داده های جذب توسط ایزوترم های جذب و سنتیک ها شرح داده شدند. نتایج نشان داد که با افزایش pH میزان حذف کاهش می یابد و pH بهینه برای جذب فلوراید 5 بود. افزایش زمان تماس و دوز جاذب منجر به افزایش کارایی حذف فلوراید می شود. داده های ایزوترم جذب سطحی نشان می دهد که جذب فلوراید از ایزوترم لانگمیر نوع 2 بهتر پیروی می کند. سینتیک جذب فلوراید بر روی عدسک اصلاح شده از مدل شبه درجه دوم تبعیت می کند. نتایج حاصل نشان داد که گیاه عدسک آبی می تواند به عنوان جاذب موثر و ارزان قیمت در حذف فلوراید از محلول های آبی مورد استفاده قرار گیرد.