تاثیر تراکم پروتئین و مدت تغذیه جیره پیش آغازین بر عملکرد، رشد و نمو دستگاه گوارش، ترکیبات بدن، خصوصیات لاشه و برخی از فراسنجه های خونی در جوجه های گوشتی

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر افزودن سطوح مختلف پروتئین خام و مدت زمان تغذیه جیره پیش آغازین بر عملکرد، رشد دستگاه گوارش، برخی فراسنجه های خونی، ترکیبات بدن و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی انجام شد. در این پژوهش، از 276 قطعه جوجه یک روزه گوشتی سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار، 4 تکرار و 23 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه (یک) با پروتئین خام 84/20%، 10% پروتئین خام بیشتر (92/22%) نسبت به جیره یک (تیمار دو) که به مدت پنج روز و 10% پروتئین خام بیشتر (92/22%) نسبت به جیره یک (تیمار سه) که به مدت هفت روز تغذیه شده بودند. مقدار انرژی قابل متابولیسم جیره های مختلف مشابه بود. نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری از نظر عملکرد و خصوصیات لاشه بین تیمارهای مختلف وجود نداشت. همچنین اختلاف معنی داری از نظر وزن نسبی جگر، طحال و بورس بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد. از نظر غلظت گلوکز و HDL خون در 21 روزگی و غلظت تری گلیسرید خون در 21 و 42 روزگی اختلاف معنی دار بین تیمارها مشاهده شد (05/0 P<). به طوری که در تیمارهای دو و سه غلظت این فراسنجه ها نسبت به تیمار یک افزایش یافت. از نظر طول روده کوچک در سن 14 روزگی اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده شد (05/0 P<). به طوری که در تیمار سه طول روده کوچک نسبت به سایر تیمارها افزایش معنی داری را نشان داد (05/0 P<). از نظر درصد پروتئین و ماده خشک بدن در سن 42 روزگی اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده گردید (05/0 P<). به طوری که درصد پروتئین در تیمار سه نسبت به تیمارهای یک و دو افزایش و درصد ماده خشک کاهش یافت. نتایج این پژوهش نشان داد که طول روده کوچک و غلظت HDL، تری گلیسیرید و گلوکز خون و هم چنین درصد پروتئین بدن با افزایش سطح پروتئین خام در جیره پیش آغازین جوجه های گوشتی افزایش یافت.