بررسی تاثیرات وابسته به دوز لیزر کم توان روی درد و دامنه حرکتی بیماران مبتلا به بیرون زدگی دیسک کمر

بررسی تاثیرات وابسته به دوز لیزر کم توان روی درد و دامنه حرکتی بیماران مرد و زن مبتلا به بیرون زدگی دیسک کمر.
بیماران به صورت غیر احتمالی ساده، با روش نمونه گیری تصادفی در سه گروه 15 نفره شامل گروه بیماران با دوز بالای لیزر(دوزاژ: 40 ژول بر سانتی متر مربع، سن:86/35 ± 8/5 و وزن: 4/70 ± 7/8)، بیماران با دوز پائین لیزر((دوزاژ: 7 ژول بر سانتی متر مربع، سن:13/36 ± 3/6 و وزن: 3/69 ± 5/13)) و بیماران در گروه کنترل (سن: 53/36 ± 8/4 وزن: 16/69 ± 33/8) قرار گرفتند. تمامی بیماران در دو گروه درمانی و گروه کنترل سه بار در هفته به مدت 15 جلسه تحت درمان با لیزر قرار گرفتند. البته در گروه کنترل لیزر خروجی نداشت. درد با مقیاس دیداری آنالوگ و دامنه حرکتی ستون فقرات با اندازه گیری بالینی مورد ارزیابی قبل و بعد از درمان قرار گرفت. از آزمون آنووا جهت مقایسه گروه های مورد نظر در سطح معناداری05/0≥αاستفاده شد.
اکثر افراد مورد پژوهش حین نشستن درد داشتند. اختلاف معنی داری بین سه گروه از نظر جنسیت(p=0/145)، درد حین نشستن(p=0/432) و سابقه فعالیت ورزشی(p=0/132) مشاهده نشد. همچنین میانگین متغیرهای مربوط به درد(p=0/281)، دامنه حرکتی خم شدن(p=0/223)، صاف شدن(p=0/906)، چرخش به راست (p=0/205)و چپ(p=0/653) و نیز خم شدن جانبی به راست(p=0/211) و چپ(p=0/503) بیماران مبتلا به دیسک کمر در سه گروه قبل از درمان اختلاف معنی داری را نشان ندادند. از طرفی متغیرهای درد(p=0/001)، دامنه حرکتی خم شدن (p=0/011) و صاف شدن(p=0/045) تفاوت معنی داری را بعد از درمان نشان دادند در حالیکه متغیرهای چرخش به راست(p=0/224) و چپ(p=0/117) و نیز خم شدن جانبی به راست(p=0/198) و چپ(p=0/061) تفاوت معنی داری نداشتند. نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد این اختلاف معنی دار در مورد متغیرهای درد، دامنه حرکتی خم شدن و صاف شدن مربوط به گروه لیزر با دوز پایین نسبت به دو گروه دیگر می باشد.
لیزر با دوز پائین ممکن است روی کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی ستون فقرات در بیماران مبتلا به دیسک کمر موثر باشد.