بر هم کنش محیط و فرهنگ: چشم انداز جغرافیایی و تحلیل باستان شناختی از استقرارهای دوره مس - سنگی زاگرس مرکزی

مقاله ی حاضر نتیجه ی فعالیت های پروژه ای است که در سا ل های 1385-1383 برای یافتن آثار دوره مس-سنگی و طراحی مدل پراکنش آثار، تحت تاثیر عوامل محیطی، در یک گستره ی جغرافیایی منطقه ای در زاگرس مرکزی انجام گرفته است. و روش آماری چند متغیره و داده های مکانی رقومی، GIS این مدل با استفاده از عوامل محیطی و فرهنگی را که سهم بیشتری در شکل دهی به الگوهای پراکنش داده های مکانی (محوطه های باستا ن شناختی) داشته اند، به صورت تقسیم طبقات ارایه نموده است. با آنالیز خوشه ایسه بافت پراکنش در منطقه مورد مطالعه، براساس توزیع عناصر محیطی مشاهده شدند که ارایه یک مدل نظری دوگانه را پشتیبانی میک نند. اکثریت سای تهای باستان شناختی در این مدل محوطه هایی با وسعت بیشتر و در روی ارتفاع متوسط و نزدیک به منابع آب قرار دارند و احتمالا محوطه هایی هستند با خصوصیات یک جانشینی و اقتصاد کشاورزی. در حالی که نوع دیگری از محوطه ها که بستر محیطی آن ها با محوطه های نوع اول تفاوت دارند، احتمالا محوطه هایی هستند که به صورت فصلی استفاده می شدند.