اثر فسفر و بازدارنده نیترات سازی 3 و 4 دی متیل پیرازول فسفات بر ویژگی های کمی و کیفی گندم

برای بررسی اثر کاربرد فسفر و بازدارنده نیترات سازی 3 و 4 دی متیل پیرازول فسفات (DMPP) بر ویژگی های کمی و کیفی گندم بهاره (Triticumaestivum L.) رقم پیشتاز در سال 1389 آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو عامل نوع کود نیتروژن در پنج سطح 1- شاهد، 2 و 3- کود سولفات آمونیوم با و بدون DMPP و 4 و 5- کود سولفات نیترات آمونیوم با و بدون DMPP و سطوح مختلف فسفر در چهار سطح صفر، 30، 60 و 90 میلی گرم فسفر بر کیلوگرم خاک با سه تکرار در خاکی با فسفر قابل جذب کم (Olsen-P ≤ 5 mg/kg) در دانشگاه شهرکرد اجرا گردید. میزان نیتروژن مصرفی در تمامی تیمارها ثابت و برابر 100 میلی گرم بر کیلوگرم بود. نتایج نشان داد که کاربرد DMPP همراه با کود سولفات نیترات آمونیوم در سطوح فسفر 60 و 90 میلی گرم در کیلوگرم منجر به افزایش معنی دار (p≤0.05) تعداد کل دانه در هر گلدان و وزن هزار دانه گندم و در همه سطوح فسفر منجر به افزایش معنی دار عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه گندم در مقایسه با مصرف این کود بدون بازدارنده DMPP شد. بر اساس نتایج بدست آمده کاربرد بازدارنده نیترات سازی DMPP به خصوص همراه با کود سولفات نیترات آمونیوم منجر به افزایش معنی دار درصد پروتئین و غلظت روی در دانه گندم و کاهش نسبت مولاری اسید فیتیک به روی دانه شد. همچنین افزایش فسفر کاربردی، منجر به افزایش معنی دار (p≤0.05) عملکرد بیولوژیک و درصد پروتئین دانه گندم شد. بر اساس نتایج این پژوهش کاربرد بازدارنده نیترات سازی DMPP به همراه کود سولفات نیترات آمونیوم برای افزایش عملکرد کمی و کیفی در گندم قابل توصیه است.